ການວາງແຜນຂອງ Poet TAN DA ເພື່ອໃຊ້ເວລາໃນ TET ກັບ piastre ທີ່ຍັງເຫຼືອທີ່ເປັນເອກະລັກ

Hits​: 624

    ນັກຄົ້ນຄວ້າຕ່າງປະເທດຫຼາຍຄົນກ່ຽວກັບ ຮຽນພາສາຫວຽດ ເປັນການຊົ່ວຄາວເຊື່ອວ່າການອຸທອນຂອງ“ ຜູ້ມີຊີວິດທີ່ແທ້ຈິງ” ຕ້ອງຖືກສະຫງວນໄວ້ ຕານດາ [ຕັງĐà] - ກ ນັກກະວີ ແລະ ນັກຂ່າວ, ເປັນ ທຳ ມະດາໃນປະຫວັດສາດຂອງຍຸກສະ ໄໝ ວັນນະຄະດີແລະ ໜັງ ສືພິມພາສາຫວຽດນາມ. ຈະເປັນແນວໃດແມ່ນຫມາຍຄວາມວ່າໂດຍ "ທີ່ມີຢູ່ແລ້ວ”? - ບໍ່ວ່າຜູ້ໃດຜູ້ ໜຶ່ງ ຈະເຂົ້າໃຈ ຄຳ ສັບນັ້ນຖືກຫຼືຜິດ - ຂື້ນກັບຄວາມຮູ້ສ່ວນຕົວຂອງຄົນເຮົາ. ໃນປີນີ້ Tet [ຕທ] ເວລາ, ພວກເຮົາມີໂອກາດທີ່ຈະຫວນຄືນ“ຊິ້ນສ່ວນຂອງຊີວິດ” ຂອງນັກກະວີແລະນັກຂ່າວຂ່າວສານໃນຍຸກທີ່ສັກສິດຂອງຊາດຂອງພວກເຮົາ.

    ນັ້ນແມ່ນພຣະ ຄຳ ພີມໍມອນ Tet [ຕທ] ເວລາຂອງປີ ຍິບທູຕ [GiápTuất] (ປີ 1934 - ປີ ໝາ) - ເກືອບ 70 ປີກ່ອນ - ໃນເວລານັ້ນນັກກະວີ ຕານດາ [ຕັງĐà] ກຳ ລັງຂຽນ ສຳ ລັບ ຄຳ ພີໄບເບິນ ດົງໂພບ [Phng Pháp] ເວລາ (ອິນດູຈີນຝຣັ່ງ) ເປັນເຈົ້າຂອງໂດຍ Diep Van Ky [DiệpVănKỳ] ໃນ Saigon. ຫລັງຈາກສົ່ງບົດຂຽນຂອງລາວ ສຳ ລັບ Tet [ຕທ] ປະເດັນ, ຕານດາ [ຕັງĐà] ໄດ້ຮັບເງິນເດືອນທັງ ໝົດ ເດືອນ ໜຶ່ງ, ແຕ່ລາວໄດ້ຈ່າຍເງິນທັງ ໝົດ ນັ້ນໂດຍໄວ. ສະນັ້ນເມື່ອ Tet [ຕທ] ໃກ້ຈະມາຮອດແລ້ວ, ນັກກະວີຂອງພວກເຮົາບໍ່ມີຈັກເປີເຊັນເລີຍ, ແລະດັ່ງທີ່ລາວຍິ່ງໃຫຍ່“ຄົນຂີ້ເຫຼົ້າ”, ລາວຈະມີບັນຫາໃນການຂາດເຫລົ້າ. ນັກຂ່າວ Diep Van Ky [DiệpVănKỳ] ເຂົ້າໃຈຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຂອງຜູ້ຮ່ວມມືລາວ, ສະນັ້ນລາວໄດ້ໃຫ້ຂອງຂວັນ“ ປີ ໃໝ່ ພິເສດ” ຂອງລາວ ນັກປາດ 5 ຄົນ.

     ກ່ຽວກັບ ແດນບາວ [ແດນສະຫວັນ] (ໜັງ ສືພິມປະຊາຊົນ) - ນັກຂ່າວ Bui The ຂອງຂ້ອຍ [BùiThếMỹ] ໄດ້ເຜີຍແຜ່ 3 ສະບັບກ່ຽວກັບລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ: ໃນປີ 1940-1941-1942. ນອກຈາກພວກເຂົາ, ວາລະສານຂອງ ດິງງອກແອງ [ọngNgọc Anh] ແລະ ໃຫມ່ Van Ninh [ໄມວັນນິງ] ໄດ້ເຜີຍແຜ່ 3 ສະບັບໃນປີຕິດຕໍ່ກັນປີ 1943-1944 ແລະປີ 1945.

    ຖ້າວ່າ "ສຽງ" ທີ່ມີກະແສສຽງຕ່ ຳ ຊ້າໄດ້ຖືກຕົກຢູ່ໃນສະພາບວິກິດເສດຖະກິດ, ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ເມື່ອຮອດໄລຍະເວລາສົງຄາມ, ສຽງດຽວກັນນີ້ກໍ່ຍັງໄດ້ຮັບໃຊ້ມະຫາຊົນດ້ວຍຈິດໃຈທີ່ບໍ່ສະບາຍຂອງພວກເຂົາ. ຂໍໃຫ້ອ່ານຄືນບົດຂຽນທີ່ລົງໃນວາລະສານ ດີນ [ệiệnTín] ໃນປີ 1945.

    “ …ມີແຕ່ຄົນທີ່ໄດ້ຍົກຍ້າຍໄປຢູ່ໃນຂຸມນ້ ຳ ສາມາດຮູ້ໄດ້ວ່າພື້ນດິນເລິກເທົ່າໃດ; ແລະມີພຽງແຕ່ຜູ້ທີ່ໄດ້ເດີນທາງໄປທະເລເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະຮູ້ວ່າທະເລມີຂະ ໜາດ ໃຫຍ່ປານໃດ. ໃນ 6 ປີທີ່ຜ່ານມານີ້, ປະເທດຂອງພວກເຮົາແມ່ນຄ້າຍຄືກັບເຮືອທີ່ຢືນຢູ່ກາງທະເລ, ໃນຂະນະທີ່ຢູ່ໃນປະເທດຍັງມີຄອກນ້ອຍໆເພື່ອເປັນບ່ອນພັກອາໄສ.

    ຄວາມບໍ່ສົມບູນແບບຂອງຜູ້ຄົນປະກອບດ້ວຍການຄິດວ່າຄົນອື່ນ ກຳ ລັງໄດ້ຮັບພອນຫລາຍກວ່າຕົວເອງ, ໃນຂະນະທີ່ຕົວຈິງໃນແຕ່ລະມື້, ພວກເຂົາໄດ້ຮັບພອນຫລາຍກວ່າເພື່ອນຮ່ວມຂອງພວກເຂົາ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມພອນເລັກໆນ້ອຍໆອາດຈະເປັນ, ພວກເຮົາຄວນຮູ້ສຶກດີໃຈທີ່ໄດ້ຮັບມັນ, ຍ້ອນວ່າມັນຖືກສ້າງຂື້ນມາດ້ວຍຕົວເອງຄືກັນກັບທີ່ພັກອາໄສ, ເຖິງວ່າຈະແຄບລົງ, ກໍ່ຍັງຕໍ່ຕ້ານຄວາມກົດດັນຂອງລົມ, ພ້ອມທັງຊິ້ນສ່ວນລະເບີດທີ່ຄົມຊັດ.

     ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ມັນມີຫລາຍວິທີທີ່ຈະເພີດເພີນ, ເຊິ່ງໃນນັ້ນວິທີການຕົວຕັ້ງຕົວຕີແລະວິທີການທີ່ຫ້າວຫັນແມ່ນສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຄວນຄິດໃນເວລາທີ່ລະດູໃບໄມ້ປົ່ງກັບມາ.

     ນັກຂ່າວຫຼາຍຄົນໃນເວລານັ້ນໄດ້ປະເມີນການຫຼຸດລົງຂອງເນື້ອໃນຂອງບັນຫາ Springtime ຕະຫຼອດໄລຍະເວລາ XNUMX ປີຂອງສົງຄາມ.

    ປິຕິຍິນດີ, ລາວໄດ້ເອົາໃບບິນຫ້າບາດ - ນັ້ນໃນເວລານັ້ນເປັນ ຈຳ ນວນເງິນທີ່ດີພໍ - ເຂົ້າໄປໃນກະເປົາເງິນຂອງລາວ, ຈາກນັ້ນ, ລາວກໍ່ແລ່ນກົງໄປທີ່ສະຖານີລົດໄຟເພື່ອຈ້າງ Delahaye ດ້ວຍຜ້າພັບເພື່ອຂີ່ເມືອງ ... ລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ. ມັນຂ້ອນຂ້າງແປກ, ແທ້ຈິງແລ້ວ! ໃນປີນີ້, ນັກກະວີທີ່“ ບ້າ” ນີ້ກະຕຸ້ນຕົນເອງຢ່າງກະທັນຫັນ. ແລະນີ້ກໍ່ແມ່ນຄັ້ງ ທຳ ອິດໃນຊີວິດນັກກະວີຂອງລາວ ຕານດາ [ຕັງĐà] ນັ່ງແບບ ທຳ ມະຊາດແລະງົດງາມໃນລົດປະເພດ“ ທີ່ສູງ” ຄືກັນກັບຜູ້ປູກທີ່ຮັ່ງມີ. ລົດ Delahaye ທຳ ອິດໄດ້ພາລາວໄປທີ່ຫ້ອງການໄປສະນີເພື່ອໃຫ້ລາວສາມາດຊື້ໃບສັ່ງຊື້ເຄື່ອງທີ່ມີມູນຄ່າ 3 piastre (ໃນແບບຟອມໄປສະນີ) ເຊິ່ງລາວໄດ້ສົ່ງໃຫ້ເພື່ອນສະ ໜິດ ຂອງລາວ Ngo Tat ເພື່ອ [NgôTấtTố] in ຮ່າໂນ້ຍ [HàNội] - ເປັນຂອງຂວັນໃນລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ.

    ລາວຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ ໜຶ່ງ ໃນສອງ piastres ທີ່ເຫລືອເພື່ອຈ່າຍຄ່າເຊົ່າລົດສະນັ້ນມັນຍັງຄົງຢູ່ໃນກະເປົາເງິນດຽວຂອງລາວທີ່ຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ ສຳ ລັບການຈ່າຍຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນໄລຍະ 3 Tet [ຕທ] ມື້.

ຫມາຍ​ເຫດ​:
◊ແຫຼ່ງຂໍ້ມູນ: ວັດທະນະ ທຳ ຂອງຫວຽດນາມສຶກສາໂດຍດຣ. Hung Nguyen Manhງຶ່ມMạnhHùng].

ບ້ານ TU THU
12 / 2019