ປະຫວັດຂອງ SPRINGTIME MAGAZINE ໃນ COCHINCHINA – ພາກທີ 1
Hits: 33
Nນັກຂ່າວນັກຂ່າວທະຫານຜ່ານເສິກໃນຊຸມປີ 30 ແລະ 40 ໄດ້ເຊື່ອໝັ້ນຢ່າງແນ່ນອນວ່າ ທ່ານ DIỆP VĂN KỶ ເອງແມ່ນຜູ້ທີ່ມີຫົວຂໍ້ລິເລີ່ມໃນການພິມຈຳໜ່າຍວາລະສານລະດູໃບໄມ້ປົ່ງຄັ້ງທຳອິດ, ພາຍຫຼັງການຍຶດໝັ້ນຂອງວົງການນັກຂ່າວຄື:Đông Pháp” thời báo (ວາລະສານເວລາອິນດູຈີນຂອງຝຣັ່ງ) ສະພານະຄອນ NGUYỄN KIM ĐÍNH ໃນປີ 1927.
Aເຖິງວ່າວາລະສານສະບັບນັ້ນເປັນເຈົ້າຂອງໂດຍ NGUYỄN KIM ĐÍNH – ບັນນາທິການແມ່ນ TRẦN HUY LIỆU – The ເວລາ Đông Pháp (ຮູບທີ 1) ແມ່ນວາລະສານທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະທີ່ຕິດຢູ່ກັບການເຄື່ອນໄຫວຂອງຊາດ - ທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງວຸ້ນວາຍໃນຂະນະນັ້ນ - ສະນັ້ນມັນໄດ້ຮັບປະກັນຄວາມສົນໃຈຂອງມວນຊົນຜູ້ທີ່ຕ້ອນຮັບແລະອ່ານມັນ. ດ້ວຍເຫດນັ້ນ, ໃນທ້າຍປີ 1927, ວາລະສານ Springtime, ມີຈຳນວນໜ້າພຽງເລັກນ້ອຍແລະຂະໜາດປົກກະຕິ, ໄດ້ມີຮູບລັກສະນະ, ພິມອອກດ້ວຍສີແດງ ແລະ ສີດຳ, ແລະ ໄດ້ຂາຍອອກໃນທັນທີ.
Hໂອ້ ເນື້ອໃນໄດ້ຮັບການຕ້ອນຮັບຢ່າງອົບອຸ່ນຈາກຜູ້ອ່ານບໍ? ເປັນຍ້ອນການປະກົດຕົວຂອງນັກການເມືອງອັນໃຫຍ່ຫຼວງເຊັ່ນ: ຟານ CHÂU TRINH, PHAN BỘI CHÂU, ຫຼື BÙI QUANG CHIÊU? ຄວາມຈິງແມ່ນການພິສູດຂ້ອນຂ້າງກົງກັນຂ້າມ - ມັນແມ່ນຍ້ອນ "eccentric" ນັກກະວີ NGUYỄN KHẮC HIẾU ກັບບົດກະວີຂອງລາວ “ເພີດເພີນກັບລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ" (ຊ້ວຍຊວນ). ການອ່ານບົດກະວີ "ໄຊສີ” ຂຽນໃນແບບງ່າຍໆຂອງ 30's ແລະ 40's, ທໍາອິດພວກເຮົາອາດຈະເຊື່ອວ່າ, ລາວກ່ຽວຂ້ອງກັບພວກເຮົາຄວາມສຸກແລະແຮງບັນດານໃຈຂອງຄົນເມົາເຫຼົ້າເມື່ອດື່ມຈອກເຫລົ້າທີ່ເຮັດດ້ວຍຈອກດຽວ, ແຕ່ກົງກັນຂ້າມກັບຄວາມເຊື່ອຂອງພວກເຮົາ, ຕົວຈິງແລ້ວລາວແມ່ນ. ການສ້າງ, ສະຫຼຸບເບື້ອງຕົ້ນຂອງລັກສະນະທີ່ແຕກຕ່າງກັນທັງຫມົດຂອງການມ່ວນຊື່ນ Springtime ຕະຫຼອດໄລຍະເວລາປະຫວັດສາດ, ຈາກປະເທດຈີນກັບປະເທດຂອງພວກເຮົາ. ທັງໝົດນີ້ດ້ວຍຈິດໃຈດ້ານມະນຸດສະທຳ, ການເມືອງ ແລະ ການທະຫານ…, ເພື່ອແນໃສ່ປຸກລະດົມນ້ຳໃຈຮັກຊາດ.
Aໃນໄລຍະເວລານັ້ນ, ເຖິງວ່າໄດ້ຮັບການປົດປ່ອຍຈາກສາຍພົວພັນຂອງຈີນກັບຈີນໄດ້ຖອດຖອນບົດປະພັນວັນນະຄະດີຫວຽດນາມແລ້ວ, ແຕ່ນັກກະວີຜູ້ນີ້ໄດ້ມຸ່ງໄປເຖິງການດຳລົງຊີວິດຂອງຊາວຝະລັ່ງ ແລະ ຮຽນພາສາຝະລັ່ງ, ຍັງບໍ່ສາມາດຕັດສິນໃຈຂອງຕົນໄດ້”.ການກໍ່ສ້າງຂະຫນານ” ໄດ້ມີລັກສະນະຂອງ ທອນຈຸ່ງ (ກະດິ່ງມະຫັດສະຈັນ) ບັນຫາລະດູໃບໄມ້ປົ່ງໃນປີ 1929 – ເປັນທີ່ໜ້າເສຍໃຈທີ່ ທອນຈຸ່ງ ມີອາຍຸສັ້ນ; ມັນປະກົດຕົວໃນວັນທີ 7 ມັງກອນ 1929 ແລະເສຍຊີວິດໄວໜຸ່ມໃນວັນທີ 25 ມີນາ 1930.
The ທອນຈຸ່ງ ປະຈໍາວັນໄດ້ມີຄູ່ຂອງ distich ໄດ້ຍົກຍ້ອງຫຼາຍໂດຍຜູ້ອ່ານຂອງຕົນໃນເວລານັ້ນ:
"ສຽງກະດິ່ງຕອນເຊົ້າໄດ້ສົ່ງເຖິງພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດຂອງພວກເຮົາໃນຄວາມປາດຖະຫນາທີ່ດີທີ່ສຸດສໍາລັບສາມວັນ Tết ມີຄວາມສຸກ. ດ້ວຍຄວາມເປັນຫ່ວງ ແລະ ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຮັກຕໍ່ປະເທດເກົ່າຂອງພວກເຮົາ, ພວກເຮົາຫວັງວ່າພວກເຮົາຈະມີໂອກາດດີຫຼາຍໃນລະດູໃບໄມ້ປົ່ງນີ້.. "
A ກໍລະນີທີ່ຄ້າຍຄືກັນແມ່ນຫນຶ່ງຂອງ TRẦN THIỆN QUÝ – ໃນເວລາທີ່ໄດ້ຮັບຜິດຊອບຂອງ ເປັນກາງ (ບໍ່ເປັນກາງ) ປະຈໍາວັນ, ລາວໄດ້ຮັບການຍົກຍ້ອງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໂດຍຜູ້ອ່ານ, ແຕ່ເມື່ອເຂົ້າຮ່ວມ CậngLuận, ລາວສູນເສຍຄວາມຊື່ນຊົມນັ້ນເທື່ອລະຫນ້ອຍ.
Tລາວປະເດັນລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ - ຈັດພີມມາໃນລະດູໃບໄມ້ປົ່ງນັ້ນ - ເຖິງແມ່ນວ່າຈະອະທິບາຍແລະສົດໃສ - ຍັງຕ້ອງແບ່ງປັນຊະຕາກໍາຂອງປະເທດຊາດໂດຍຜ່ານແຕ່ລະໄລຍະປະຫວັດສາດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ອັນທໍາອິດແມ່ນໄລຍະເວລາຂອງວິກິດການເສດຖະກິດ - ແລະໃນພາກຮຽນ spring ສະບັບພິມໃນ 14 ເດືອນກຸມພາ 1931, ຜູ້ຂຽນ NGUYỄN VĂN BA, ບັນນາທິການໄດ້ຈົ່ມກ່ຽວກັບຄວາມທຸກຍາກຂອງປະຊາຊົນໃນ Cochin ຈີນໃນບົດຄວາມຂອງຕົນທີ່ມີຫົວຂໍ້: ".Tết ຂອງປີທີ່ຜ່ານມາແລະ Tết ຂອງປີນີ້”. ຂໍໃຫ້ອ່ານວັກຫນຶ່ງຄືນໃຫມ່, ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຈືດໆ, ໃນບົດຄວາມຂອງລາວເພື່ອສາມາດປຽບທຽບມັນກັບວັກທີ່ຮັກຊີວິດ. ຕັງĐà ທ່ານ NGUYỄN KHẮC HIẾU ໄດ້ຂຽນບົດຄວາມຂອງທ່ານທີ່ມີຫົວຂໍ້ວ່າ: “ເພີດເພີນກັບລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ”, ທີ່ໄດ້ກ່າວມາຂ້າງເທິງ.
" ... ໃນຂະນະທີ່ພວກເຮົາມ່ວນຊື່ນກັບເວລາເທສຄັ້ງສຸດທ້າຍ, ພວກເຮົາທຸກຄົນໄດ້ໝັ້ນໃຈວ່າພວກເຮົາຈະສາມາດເພີດເພີນກັບເວລາເທບຂອງປີນີ້, ແຕ່ພວກເຮົາກໍ່ບໍ່ໄດ້ຄາດຫວັງວ່າມັນຈະເປັນແບບນີ້. ປີກາຍນີ້ພວກເຮົາບໍ່ມີເວລາ Tết ຄືປີນີ້ເວລາ Tết ແລະເພື່ອບອກຄວາມຈິງ, ພວກເຮົາບໍ່ເຄີຍມີເວລາ Tết ທີ່ຄ້າຍຄືກັນໃນປະຫວັດສາດ Cochin ຈີນ.".
ປີນີ້ Tết ໂສກເສົ້າປານໃດ?
ເວລາ Tân Vi Tết ໂສກເສົ້າປານໃດ?
Iໃນຊຸມປີ 30, ບໍ່ມີຫນັງສືພິມຈໍານວນຫຼາຍທີ່ຂຽນໃນ "quốcngữ" (ພາສາສັນຊາດລາຕິນ), ເຖິງແມ່ນວ່າສາທາລະນະວັນນະຄະດີໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄົນຮູ້ຈັກກັບຄໍາສັບພາສາລາຕິນ. ໃນບັນດາຫນັງສືພິມທີ່ຫາຍາກເຫຼົ່ານັ້ນ, ໄດ້ Thần Chung ປະຈໍາວັນ ເປັນອັນທີ່ໂດດເດັ່ນທີ່ສຸດ.
Aໃນບັນດາກຸ່ມນັກຂ່າວທີ່ຂຽນຫນັງສືພິມແລະວາລະສານພາກຮຽນ spring, ໄດ້ Công Luận (ຄວາມຄິດເຫັນຂອງປະຊາຊົນ) ປະຈໍາວັນມີຫຼັກການແນະນໍາທີ່ສັງເກດເຫັນ: ການມີກຸ່ມບັນນາທິການແຍກຕ່າງຫາກສໍາລັບແຕ່ລະບັນຫາພາກຮຽນ spring - ຕົວຢ່າງ, ບັນຫາພາກຮຽນ spring ພິເສດຂອງປີ 1931 ຖືກຂຽນໂດຍບັນນາທິການ NGUYỄN VĂN BA ແລະ PHÚ ĐỨC. ດ້ວຍບັນຫາພິເສດໃນລະດູໃບໄມ້ປົ່ງດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້ ແມ່ນການປ່ຽນແປງຂອງທ່ານ VÕ KHẮC THIỆU, DIỆP VĂN KỶ, ຈາກນັ້ນ TRẦN THIỆN QUÝ.
Aເຖິງແມ່ນວ່າຈະຍົກຍ້ອງຈາກຜູ້ອ່ານໃນຂະນະທີ່ພວກເຂົາຍັງຢູ່ກັບ Thần Chung ປະຈໍາວັນ - ການ ກຸ່ມ Kỷ, ກຽດສັກສີຂອງບາ ໄດ້ຫຼຸດລົງໃນເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າໄປເຮັດວຽກສໍາລັບການ Công Luận ປະຈໍາວັນ.
" ... ຢ່າຄິດເຖິງວັນເວລາທີ່ຢູ່ໄກ, ນັບຕັ້ງແຕ່ປີ 1871 ເຖິງປະຈຸບັນ, ພາຍໃຕ້ການປົກປັກຮັກສາຂອງຝຣັ່ງ, ທຸກຄົນຢູ່ໂກຊິນຈີນໄດ້ດຳລົງຊີວິດຢ່າງມີຄວາມຜາສຸກ, ເມື່ອເຕື້ອງມາແຕ່ລະເທື່ອ, ຄົນທັງຫຼາຍໄດ້ດື່ມນ້ຳອວຍພອນ. ລະດູໃບໄມ້ປົ່ງຈົນເຖິງປີກາຍ (1930), ເມື່ອບັນຍາກາດ ແລະ ທັດສະນີຍະພາບບໍ່ມີຄວາມສຸກ ແລະ ມີຄວາມຄຶກຄື້ນຄືໃນເມື່ອກ່ອນ, ແຕ່ເຖິງ XNUMX ຫາ XNUMX ເປີເຊັນຂອງບັນຍາກາດ Tết ຍັງສາມາດເຫັນໄດ້.
ໃຜກໍຕາມທີ່ເກີດໃນແຜ່ນດິນນີ້ຈະຮັບຮູ້ດັ່ງນັ້ນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງລ້ວນແຕ່ປ່ຽນແປງໃນຍຸກສະໄໝທຽນວີເຕ, ເວົ້າໄດ້ວ່າປີກາຍນີ້ພວກເຮົາມີກິດຈະກຳຫຼາຍສິບເທື່ອ, ໃນຂະນະທີ່ປີນີ້ບໍ່ມີພຽງແຕ່ດຽວ. ໃນປີກາຍນີ້, ຮ້ານຂາຍຜ້າໄໝຢູ່ຖະໜົນກາທິນາດສາມາດຂາຍຜ້າໄໝໄດ້ XNUMX ຫາ XNUMX ແສນໂຕຕໍ່ມື້, ໃນປີນີ້ສາມາດຂາຍຜ້າໄໝໄດ້ສາມສິບຫຼືສີ່ສິບໂຕຕໍ່ມື້. ທຸກໆຄົນຈົ່ມກ່ຽວກັບການພົບກັບການສູນເສຍ"
" ... ເຫດຜົນອື່ນສໍາລັບສະຖານະການນີ້ແມ່ນປະກອບດ້ວຍບັນຫາທີ່ເກີດຂຶ້ນນັບຕັ້ງແຕ່ປີທີ່ຜ່ານມາ. "
Bພວກເຮົາຄວນຈະຮູ້ວ່າບໍ່ແມ່ນທັງຫມົດຫນັງສືພິມແລະວາລະສານພາກຮຽນ spring ໄດ້ຫຼຸດລົງໃນ "ເມື່ອຍ ແລະ ໂສກເສົ້າ” ສະຖານະການ, ຍ້ອນວ່າພວກເຂົາແນ່ນອນ, ດ້ວຍທັດສະນະທີ່ກວ້າງໄກຂອງພວກເຂົາ, ໄດ້ຄາດຄະເນອະນາຄົດທີ່ດີ. ຂໍໃຫ້ເຮົາອ່ານໜ້າໜຶ່ງຂອງ ບັນຫາລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ Trung Lập (Impartial). ຂຽນໂດຍ TRẦN THIỆN QUÝ ແລະຈັດພີມມາໃນວັນທີ 21 ມັງກອນ 1933. ລາວໄດ້ຢືມຄໍາພາສາຝຣັ່ງເພື່ອບອກເຖິງການປ່ຽນແປງຂອງຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງແລະການຫຼຸດລົງ, ໂອກາດແລະຄວາມໂຊກຮ້າຍ - ເປັນປັດຊະຍາອັນເປັນນິດ.
" ... ຊາວຝຣັ່ງມີຄໍາເວົ້າທີ່ວ່າ: "ມັນເປັນລົມທີ່ຮ້າຍກາດທີ່ພັດບໍ່ມີຜູ້ໃດດີ". ທີ່ນີ້, ທີ່ດີແມ່ນຂ້ອນຂ້າງຊ້າທີ່ຈະມາ, ແຕ່ທຸກຄົນຮັບຮູ້ວ່າມັນມີຢູ່.
“ຖ້າບໍ່ເປັນແນວໃດຊາວເຜົ່າອານນາມຂອງພວກເຮົາຈຶ່ງຮູ້ຈັກວິທີຜະລິດສະບູ, ຖົງຢາງທໍ, ເຮັດເກີບໄມ້, ແລະເຮັດເກີບໜັງ; ຫັດຖະກຳຫຼາຍຢ່າງທີ່ເຄີຍສະຫງວນໃຫ້ຊາວຈີນ. ແລະຖ້າບໍ່ແມ່ນ, ຊາວອານາມຂອງພວກເຮົາໃນປັດຈຸບັນຮູ້ວິທີການເປີດຮ້ານອາຫານ, ຮ້ານກາເຟ, ແລະຂາຍແກງຈີນແລະເຂົ້າຫນົມຈີນໄດ້ແນວໃດ?. "
A ສອງສາມປີຕໍ່ມາ, ໄດ້ ຫນັງສືພິມ ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດຫຼາຍ "ສິດເສລີພາບໃນ” ສະນັ້ນມັນໄດ້ຮັບການພັດທະນາຫຼາຍໂດຍສະເພາະແມ່ນໃນປີ 1938-1939. ແນວໃດກໍດີ, ເມື່ອສົງຄາມແຕກຂຶ້ນ, ໜັງສືພິມຫຼາຍສະບັບໄດ້ຖືກໂຈະການໂດຍມີນັກຂ່າວຫຼາຍຄົນຖືກຈັບແລະຕິດຄຸກ. ໄດ້ ຫນັງສືພິມ ຕົກຢູ່ໃນສະຖານະການທີ່ຕື່ນເຕັ້ນ. ໃນເວລານັ້ນ, ປະຊາຊົນສາມາດເຫັນພຽງແຕ່ຫນັງສືພິມທີ່ແນ່ນອນເຊັ່ນ Điện Tín (ໂທລະເລກປະຈຳວັນ), ໄຊໂກນ (ໄຊງ່ອນ), Truyền Tin (ສື່ສານ) ແລະ Dân Báo (ໜັງສືພິມປະຊາຊົນ).
Wກ່ຽວກັບການ ດານ ບາວ (ໜັງສືພິມປະຊາຊົນ) - ນັກຂ່າວ BÙI THẾ MỸ ໄດ້ຈັດພີມມາ 3 ຕິດຕໍ່ກັນ ບັນຫາລະດູໃບໄມ້ປົ່ງ: ໃນປີ 1940-1941-1942. ຄຽງຂ້າງນັ້ນ, ວາລະສານ ĐẶNG NGỌC ÁNH ແລະ MAI VĂN NINH ໄດ້ພິມຈຳໜ່າຍ 3 ສະບັບໃນຊຸມປີ 1943-1944 ແລະ 1945.
If ໃຈຕ່ໍາ "tone” ໄດ້ຖືກວາງເປົ່າໃນສະໄໝວິກິດການດ້ານເສດຖະກິດ, ຈາກນັ້ນ, ເມື່ອຮອດສະໄໝສົງຄາມ, ນ້ຳສຽງດຽວກັນນີ້ຍັງໄດ້ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນດ້ວຍຈິດໃຈທີ່ຄຽດແຄ້ນ. ໃຫ້ເຮົາອ່ານບົດຄວາມທີ່ຕີພິມຢູ່ໃນ ệiệnTín ໃນ 1945.
" ... ມີແຕ່ຄົນທີ່ໄດ້ລີ້ໄພຢູ່ໃຕ້ຮ່ອງນ້ຳເທົ່ານັ້ນຈຶ່ງຮູ້ໄດ້ວ່າດິນເລິກສໍ່າໃດ; ແລະພຽງແຕ່ຜູ້ທີ່ໄດ້ໄປໃນທະເລສາມາດຮູ້ວິທີການທະເລແມ່ນໃຫຍ່ຫຼວງ. ໃນ 6 ປີຜ່ານມາ, ປະເທດຂອງພວກເຮົາແມ່ນຄ້າຍຄືກັນກັບເຮືອທີ່ຢືນອອກສູ່ທະເລ, ໃນຂະນະທີ່ພາຍໃນປະເທດຍັງມີຮ່ອງນ້ໍາຂະຫນາດນ້ອຍເພື່ອທີ່ພັກອາໄສ.. "
Pຄວາມບໍ່ສົມບູນແບບຂອງຄົນເຮົາປະກອບດ້ວຍການຄິດວ່າຄົນອື່ນໄດ້ຮັບພອນຫຼາຍກວ່າຕົວເອງ, ແຕ່ໃນແຕ່ລະມື້, ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບພອນຫຼາຍກວ່າໝູ່ເພື່ອນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ພອນຈະມີໜ້ອຍ, ພວກເຮົາຄວນຮູ້ສຶກດີໃຈທີ່ຈະໄດ້ມັນ, ຍ້ອນວ່າມັນຖືກສ້າງຂື້ນດ້ວຍຕົວເຮົາເອງ ຄືກັບທີ່ພັກອາໄສ, ເຖິງວ່າແຄບ, ແຕ່ຍັງຄົງທົນກັບແຮງດັນຂອງລົມ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຊິ້ນສ່ວນຂອງລູກລະເບີດທີ່ແຫຼມຄົມ.
Tໝວກແມ່ນສະຖານະການຢູ່ເມືອງໂກຊິນຈີນ, ເຊິ່ງທ່ານ HỒ BIỂU CHANH ແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາພະຍານປະຫວັດສາດ.
Lມຸ່ງໄປເຖິງນະຄອນຫລວງ ຮ່າໂນ້ຍ, ເປັນບ່ອນອີງຂອງທົ່ວປະເທດ, ນັກຂ່າວໄດ້ຜ່ານບັນດາວາລະສານເຊັ່ນ. Tri Tân (ຄວາມຮູ້ໃຫມ່), Thanh Nghi (ຄວາມຄິດເຫັນຂອງປະຊາຊົນ), Trung Bắc Chủ nhật (ວັນອາທິດພາກກາງ ແລະພາກເໜືອ) ປະໄວ້ທາງຫລັງສໍາລັບກໍາໄລຂອງພວກເຮົາເປັນຊັບສົມບັດອຸດົມສົມບູນຂອງເອກະສານ, ນໍາໃຊ້ສໍາລັບການ ຫນັງສືພິມ ແລະ ວົງການວັນນະຄະດີ. ເວົ້າກົງໄປກົງມາບັນຫາພາກຮຽນ spring ຂອງ ເຈີ່ນບັກຈັອດ, ຟອງຮວ່າ ແລະ ງິ້ວ ໄດ້ເອົາຊະນະຈິດໃຈຂອງຜູ້ອ່ານ Cochin ຈີນ.
... ໄດ້ຮັບການປັບປຸງ ...